Gisteren heb ik voor het eerst een (online) groepsopstelling met Hanny en drie andere deelnemers gedaan. Wat een ervaring! Heel bijzonder om op deze manier kennis met andere mensen te mogen maken en een onderdeel te mogen zijn van hun proces, en ik vond het zo mooi en waardevol dat andere mensen dat voor mij wilden doen. Bijna bizar hoe we een enorme bron vol van informatie en gevoel voor elkaar werden! Hanny begeleidt heel fijn, voelt goed aan hoe en waar ze kan sturen: ze laat jouw proces aan jou maar springt in op het moment dat je dat nodig hebt. De openheid, het begrip, de liefde en verbondenheid tussen een groepje onbekende mensen waren bijna tastbaar. Op ontdekkingstocht met Hanny is altijd een feest! Zelfs (of juist?) wanneer het moeilijk is - tot nu toe voelt het elke keer als een heerlijk warm bad, een plek waar je mag zijn precies zoals je op dat moment bent. Bedankt, lieve Hanny!

En tijdens dit intensieve proces was jij daar. Jij stuurde bij waar nodig bij en wist me steeds weer erbij te halen als ik dreigde af te drijven. Dat deed je op de manier die jou zo kenmerkt: aards, eerlijk en met een fijne portie humor. Het hielp me door te gaan in de sessie toen ik eigenlijk dacht : laat maar… Ik miste door de online verbinding op lastige momenten af en toe wel de fysieke steun, een knipoog, een blik, een arm om mijn schouder. Tegelijkertijd ontdekte ik ook dat ik op de momenten dat ik dacht steun nodig te hebben, het ook zonder die fysieke nabijheid de “ellende “overleefde. En dat is dan ook wel weer een mooie ervaring. Graag maak ik binnenkort nog een afspraak met je om verder te kijken naar wat er nodig is om mijn verlangen meer ruimte te geven. Als het ff kan kom ik dan weer graag naar je toe, als het agenda-technisch niet past of als corona roet in het eten gooit sta ik na deze ervaring ook zeker open voor een online sessie, al moeten we dan wel wat bedenken op het kopje koffie en de omhelzing na afloop ?

Ik voel me soms niet op mijn plaats. Ben ik niet te nuchter om in het veld te staan? Draag ik wel bij.. En dan sta ik versteld dat ik zonder het te weten precies doe wat ik moet doen. Dat ik voel waar ik moet gaan staan… Voor mij, als niet zozeer praktiserend spiritueel mens, is elke keer weer de verwondering, mede door de begeleiding die Hanny aan de opstelling geeft, waarin van alles teweeg wordt gebracht. “In het veld” spreek (antwoord) je vanuit je gevoel (hart) en is het nooit fout, dit geeft na afloop een fijn en sterk gevoel. - Kaat