Jong leven
Zo in de aanloop naar Kerstmis, waarin we de geboorte van een prachtig kindje vieren, kom ik in mijn werk in aanraking met een hele prachtige vraag.
Afgelopen maand maakte ik tijdens een opstellingsdag waar ik representant was, kennis met een jonge vrouw die voor de eerste keer kennis maakt met het opstellen. Ze heeft een mooie opstelling gehad en de begeleider vertelt haar dat ze veel zou kunnen hebben aan lichaamsgericht werken. Ik ken een therapeut bij haar in de buurt, zit naast haar en geef haar mijn kaartje zodat ik haar het adres van de therapeut bij haar in de buurt kan geven.
De volgende dag appt ze me en we raken in gesprek. Opstellingen zijn bijzonder en een eerste keer is dat zeker. Ze vraagt me dan ook nog om meer informatie en ze vertelt me dat ze helaas een aantal zwangerschappen heeft gehad die tot een miskraam geleid hebben. Ik leg haar uit dat ik met mijn manier van werken kan onderzoeken hoe het komt dat een zwangerschap toch niet altijd leidt tot een voldragen kindje. Ze wil heel graag nog een zwanger worden en ze geeft aan dat ze eens gaat lezen op mijn website en vervolgens laat ik het los.
Na een tijdje meldt ze zich en wil een online afspraak met me maken. We gaan aan de slag en tijdens onze sessie ontspint zich iets prachtigs. De woorden die tijdens de sessie naar voren komen die komen vanuit een groot veld. Heel duidelijk wordt dat een van de zieltjes die zich bij haar heeft willen voegen het wel heel erg zwaar vond om het leven aan te gaan. De ervaring van de zielsenergie die gebonden werd aan een lichamelijk stoffelijkheid was te groot. Daarom was het onmogelijk om het leven ook echt aan te gaan.
Mijn cliënt is met deze informatie erg geholpen. Je realiseren hoeveel het vraagt om je te verbinden en dat dit zelfs al zo vroeg in het leven voelbaar is. Leven is ook niet altijd gemakkelijk, het feit dat je hier bent als persoon, wil eigenlijk zeggen dat je echt moed hebt gehad als ziel om hier te zijn..
Het überhaupt kunnen verbinden met een lichaam is een zware beproeving voor dit zieltje geweest en het was dankbaar voor de ervaring die ze mocht opdoen. Ik realiseer me na dit gesprek eens te meer dat ieder mens die kracht heeft moeten leveren om hier op aarde te zijn.. die kracht is je levenskracht. Voor veel mensen is het eerder een overlevingskracht. Hier in flow zijn met alles wat jouw zielsmissie wil leven en ervaren, daarvoor is moed nodig. Mooi om dat zo te mogen voelen in de eenvoud waarin de woorden van dit zieltje tot me werden gesproken en die ik mocht delen met de moeder. Want ook dit kindje hoort bij haar en door deze sessie heeft ze haar even gevoeld, mogen luisteren en is er duidelijk geworden waarom dit leven maar zo kort bij haar is geweest. In het licht van de kerst en het kindje dat zich zo wijs heeft gedragen kan ik alleen maar zeggen NAMASTÉ.
